САРНАЙН ЦЭЦЭРЛЭГ

Гоо үзэсгэлэнгээрээ алдартай нэгэн эмэгтэй тухай сонсоод түүнийг олж уулзахаар холын замд гарлаа. Хотод нь очоод харвал үнэхээр үгээр хэлж үзгээр бичишгүй үзэсгэлэнтэй нэгэн ажээ. Хүмүүсээс гэрлэсэн эсэхийг нь сураглавал түүний нөхөр нь үзэшгүй муухай хүн гэнэ. Сониуч зан минь хөдөлж түүнтэй уулзаад: "Та ийм хөөрхөн дур булаам нэгэн атлаа яагаад заавал ийм хүнтэй гэрлэсэн юм бэ?" гэж лавлавал: "Та миний сарнай цэцгийн хүлэмжинд зочлооч. Дараа нь би танд учрыг нь хэлье гэлээ." Хэдийгээр гайхсан боловч араас нь даган цэцэрлэгт орлоо. Хорвоогийн хамаг сайхан сарнайг цуглуулан тарьсан, үлгэрийн цэцэрлэг байлаа. Бүсгүй: "Та дотогш ороод хамгийн сайхан сарнай цэцгийг надад аваад ирээч. Хэрэв өмнөхөөсөө илүү сарнай тааралдвал урьдын авсан сарнайгаа орхиж болно". Цэцэрлэгт ороод урагшлах алхам бүрт минь өмнөхөөсөө олон цэцэг тааралдаж байсан тул гартаа авсан цэцгээ доош унаган явлаа. Цаашлах бүр олон өнгөөр алагласан цэцэг улам их гарч ирж би шилж авсаар явлаа. Гэтэл төгсгөлд нь хүрэх үед хатаж хорчийн зүсээ алдсан, үхэж байгаа сарнай байх нь тэр... Харамсавч багадахаар зүйл болжээ. Учир нь эмэгтэй намайг хүлэмжиндээ оруулахдаа" Та үлдсэн цэцэг илүү сайхан байсан гээд эргээд явж болохгүй" гэж сануулсан юм. Тэгээд нөгөө цэцгээ барьсаар эмэгтэй рүү очлоо. Тэр надад "Та яагаад энэ цэцгийг сонгож байгаа юм бэ?" гэж асуулаа. "Би хамаг сайхан сарнайг олох гэж яваад цэцэрлэгийн төгсгөлд хүрэхэд захад энэ сарнай л байлаа. Эргэж буцъя гэтэл нэгэнт оройтсон хэмээн тайлбарлалаа." Тэгэхэд бүсгүй надад: "Надад ч бас ийм зүйл тохиолдсон юм. Хамгийн сайхан залуугийн эрэлд гарч, олон арван сайхан залуу надтай сууя гэж ирдэг байсан ч би илүү сайхныг хүлээн огт зөвшөөрдөггүй байлаа. Гэтэл хамгийн сүүлд энэ хүнтэй суусан юм даа гэж хэлсэн юм.